Öğrenme kavramının öğretme kavramıyla sürekli beraber kullanılması bizlere bu iki kavram arasında bir ilişki olduğunu düşündürmektedir. Öğrenmenin gerçekleşmesi için öğretenin olması ya da öğretme olduğunda öğrenme ile sonuçlanması gerektiği yanılgısına sürekli olarak düşmekteyiz. Ancak; bu durumlar her zaman geçerli olmaz. Öğrenmeden bahsederken öğrenmenin kendiliğinden ve yönlendirilmiş olmak üzere iki farklı biçimde gerçekleşebileceğini belirtmiştik. Bu bilgiden yola çıkarak, öğrenmenin olması için mutlaka öğretenin olması gerekmediği çıkarımında bulunabiliriz. Ayrıca her öğretenin olduğu durumlarda da öğrenen tarafından öğrenme gerçekleşmeyebilir. Bu iki süreç kimi zaman birbirinden bağımsız olarak gerçekleşebilmektedir. Öğretme, öğrenene öğrenmesini kolaylaştırarak rehberlik edilmesi, yardımcı olunması süreci olarak tanımlanabilir.
Öğretim kavramına ilişkin “eğitimin planlı, programlı bir şekilde belli bir mekânda ve zaman diliminde gerçekleştirilen bölümüdür” tanımından yola çıkarsak eğitim kavramının öğretim kavramından daha kapsamlı olduğu görülmektedir. Tüm öğretim etkinlikleri eğitsel olmakla birlikte tüm eğitimle ilgili etkinlikler öğretim değildir. Çünkü eğitimin formal boyutunun yanı sıra informal boyutu da bulunmaktadır.
Eğitim her türlü bilgi ve deneyimi kapsarken, öğretim, önceden belirlenmiş hedeflere ulaşmayı amaçlar. Eğitim, sürekli ve yaşam boyu devam ederken öğretim, planlanan zaman dilimiyle sınırlıdır. Eğitim, her yerde olabilirken öğretim, belli bir mekân ve ortam ile sınırlıdır. Bu ortama örnek vermek gerekirse rahatlıkla okul diyebiliriz. Eğitim, öğretimi de kapsarken öğretim, eğitimin planlı ve programlı kısmıdır.
Bir yanıt bırakın