Kültürün tanımını yaparken bir de maddi, manevi kültürlere değinmiştik. Şimdi ise sadece değindiğimiz kavramları biraz açma vakti..
Olabildiğince geniş ve de kapsamlı olan kültür kavramını anlamak için yalnızca bu iki öğeyi bilmek yetmeyecektir. Diğer kavramlarla olayın derinliğine inmek gerekecektir ki bunlar da kültürleme, kültürlenme ve kültürleşme kavramlarıdır. Bu kavramları da vakti geldiğinde tek tek inceleyeceğiz.
Asıl konumuza dönecek olursak maddi kültür, kısaca toplumsal gelişme sürecinde insanların ihtiyaçları doğrultusunda tesadüfen veya bilerek yaratmış olduğu araç ve gereçler olarak tanımlanabilir. Şuan yaşadığımız çağdan örnekler vermek gerekirse; devletin vatandaşları için yaptığı okullar, toplumun kültürleşmesi için okullarda ücretsiz dağıtılan kitaplar, onlar haricinde akademik yazarların tamamen bilimsel ve akademik yönde yazdığı aydınlatıcı kitaplar, gün içinde, bir iş görüşmesine veya toplantıya giderken giydiğimiz farklı kıyafetler, kullandığımız marka marka otomobiller, ihtiyaçlarımızı karşılamak için seri üretime geçmiş fabrikaların tümünü bu sınıfa sokabiliriz.
Söylediklerimizin yanında yine bilimsel ve teknolojik alanda yapılan ilerlemeler, hünerlerimiz, becerilerimiz, tekniklerimiz, aklımıza ne geliyorsa maddi kültürün içine girecektir.
Biraz da manevi kültürün öğelerini incelediğimizde karşımıza daha farklı şeyler çıkıyor. Örneğin toplumun birlikte yaşaması için, ilişkilerin sağlam tutulması için hazırlanan veya yaratılan, yazısız veya yazılı kurallar bir manevi kültür öğesidir. Bu kurallar aynı zamanda “Ahlak Felsefesinin de üzerinde durduğu ve üstüne birçok soru yönelttiği konuyla birebir alakalıdır. Söylediklerimizin haricinde bir de dil ve sanat gibi öğeler var ki zaten dil kültürü oluşturan ana öğelerden biridir. Sanatta bir kültürün oluşmasında ve ilerlemesinde, özellikle bulunduğumuz çağda kesinlikle gerekli olan öğelerden biridir.
Aynı zamanda manevi kültür kapsamına yine toplumsal yaşamı düzenleyen ve beraberce birlik içinde yaşamaya sebep olan geleneklerimiz, göreneklerimiz, yasalarımız, ortak değerlerimiz, toplum ahlakımız ve yine birleştirici bir unsur olan inanç girmektedir. Biraz açacak olursak bayramlarda yapılan ziyaretler, büyüklerin ellerinin öpülmesi ve küçük çocuklara harçlık verilmesi toplum düzeninin ve toplum içindeki dayanışmanın olmazsa olmaz bir örneği ve de göstergesidir.
Bir yanıt bırakın