Ailenin son çocuğu sıklıkla görüldüğü üzere en çok şımartılan çocuktur.Aile; bir çocuk sahibi daha olmanın sevinciyle,aynı zamanda çocuğun en küçük ve en savunmasız olması sebebiyle son çocuğa farklı davranmaktadır.Yani daha taviz verici bir ebeveyn tutumu sergilemektedirler. Bu tutum hem son çocuğun gelişimini olumsuz etkilemekte hemde büyük çocukların davranışlarında olumsuz yönde değişimler olmaktadır. Öncelikle bu tür durumlardan sağlıklı bir şekilde sıyrılmak için,ilk çocuk ya da son çocuk fark etmez ailenin kaç çocuğu varsa hepsinin değerli olduğunu önce aile kendi kabul etmeli daha sonrada tüm çocuklarına değerli olduklarını hissettirmelidir ve bu çocuklar anne ve babaları için çok önemli olduklarını fark etmelidir. Bu şekilde çocukların sağlıklı bir gelişim izlemesi için önemli bir aşama kaydedilmiş olur.Anne ve babalar şuna dikkat etmelidir:Çocukların yaşı küçüken sorunları çözmek gerekir.Çünkü, çocuklar büyüdükçe sorunlarıda büyümektedir.
Bir yanıt bırakın