Okul öncesi dönem çocuğun eğitim yolculuğunun ilk basamağını oluşturması bakımından çok önemlidir.Çocuk okula karşı geliştireceği tutumunu, eğitim ve öğretime karşı anlayışını bu dönemde geliştirir. Çocuğun okul hayatı için gerekli zihinsel, bilinçsel ve duygusal temeli bu dönemde atılır. Bu dönemde çocuğun olumlu iletişime açık olabilmesi için kapasitesinin tam olarak anlaşılması ve o doğrultuda yaklaşılması onun işin içinde olmasını sağlamak için çok önemlidir. Bu dönemde beklentinin gerçekçi olmaktan uzak oluşu çocuğun başlamadan pes etmesi anlamına gelebilir. Bu durum çocuğa yetersizlik duygusu yükler ve işin içinde değil dışında kalmayı tercih edebilir. Bu nedenle beklenti gerçekçi olmalı. Hatta beklenti içinde olmak yerine çocuğun doğasına uygun doğal gelişim sürecine saygılı olarak beklentiye girmeden gösterilecek sabır, çocuğun sabır değerini geliştirmesine de yardımcı olacaktır. Daha başlangıçta çocuğa gerçek başarının sınırları çok net çizilmeli. Bir işi başarmaktan çok o işi başarmak için verilen mücadelenin değeri çok iyi kavratılmalı. Herkesin herşeyi çok mükemmel yapamayabileceği ama yetenekleri ölçüsünde göstereceği çabanın ve verilen emeğin mutluluk için yeterli olduğu hissettirilmelidir.
Kısacası hayatı kavrayış, algılayış ve yaklaşım becerileri kazandıracak temel bakış açısı çok dikkatli verilmeli ve bu konuda model olunmalıdır.Çocuğa verilecek ilk eğitimde çocuğun doğasının ve sahip olduğu özelliklerin iyi tanınarak ona uygun bir eğitim yolunun izlenmesi herkesin işini son derece kolaylaştıracaktır. çocuğun yetenek ve ilgisine uygun yaklaşım biçimi çocukta istek ve motivasyon sağlayacağı için işin hiç de zor olmadığı konusunda bakışının kolaylaştırılması onu yüreklendirecek, heyecanlandıracak ve tüm benliğiyle işin içinde tutacaktır.
Bir yanıt bırakın